روانشناسی و روانپزشکی
سیما برون؛ محبوبه فولاد چنگ
چکیده
زمینه و هدف: تصمیمگیری اخلاقی و رفتار اخلاقی از فعالیتهای مهم و تأثیرگذار بر زندگی نوجوانان میباشد. هدف تحقیق حاضر، بررسی تأثیر مداخله خودارزیابی مرکزی بر تصمیمگیری اخلاقی و رفتار اخلاقی نوجوانان میباشدمواد و روشها: پژوهش حاضر از نوع نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون – پس‌آزمون همراه با گروه کنترل است. جامعه این پژوهش ...
بیشتر
زمینه و هدف: تصمیمگیری اخلاقی و رفتار اخلاقی از فعالیتهای مهم و تأثیرگذار بر زندگی نوجوانان میباشد. هدف تحقیق حاضر، بررسی تأثیر مداخله خودارزیابی مرکزی بر تصمیمگیری اخلاقی و رفتار اخلاقی نوجوانان میباشدمواد و روشها: پژوهش حاضر از نوع نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون – پس‌آزمون همراه با گروه کنترل است. جامعه این پژوهش دانشآموزان دختر دوره متوسطه اول شهرستان تهران بودند که از بین آنها تعداد 32 نفر به روش تصادفی هدفمند انتخاب و به دو گروه 16 نفره به‌صورت تصادفی تقسیم شدند. هر دو گروه توسط مقیاس تصمیمگیری اخلاقی و مقیاس رفتار اخلاقی ارزیابی شدند. شرکتکنندگان گروه تجربی به مدت 6 جلسه تحت مداخله رویکرد خودارزیابی مرکزی قرار گرفتند. داده‌ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس (آنکووا) تجزیه‌وتحلیل شد.یافتهها: نتایج نشان داد که در میانگین نمرات تصمیمگیری اخلاقی و رفتار اخلاقی بین گروه خودارزیابی مرکزی و کنترل تفاوت معناداری وجود دارد (0/0001>P). با توجه به اختلاف میانگینها، گروه خودارزیابی مرکزی نسبت به گروه کنترل عملکرد بهتری داشت.نتیجه‌گیری: با توجه به تأیید تأثیر خودارزیابی مرکزی بر تصمیمگیری و رفتار اخلاقی می‌توان بیان کرد که آموزش خودارزیابی مرکزی به‌عنوان یک مداخله مستقیم روانشناختی میتواند بر کارکرد شناختی تصمیمگیری و رفتار اخلاقی نوجوانان دختر پایه نهم تأثیرگذار باشد و بر کیفیت تصمیمگیری و رفتار اخلاقی آنان بیفزاید.